Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

ήρθε στο χωριό ο αρκουδιάρης...

Είδατε λοιπόν, από την έρευνα που έκανα στο διαδίκτυο, τι τράβαγε η φτωχή Μαριγώ (η αρκούδα) από τον αρκουδιάρη. Όμως θα σας πω και μια ωραία ιστορία που μου την έλεγε ο παππούς μου δείχνοντας μου, αυτή τη φωτογραφία που βλέπετε. Πολλά χρόνια πριν στους χωματόδρομους του Χαϊδαρίου, τριγυρνούσε ο αρκουδιάρης με την κυρία Μαριγώ την αρκούδα τρέχαν τα γυναικόπαιδα, μικροί, μεγάλοι, νέοι, γέροι να δουν το θέαμα. Η Μαριγώ είχε φτάσει στα όρια της υπομονής της, την εκδίκησή της την είχε καταστρώσει με προσοχή, μόνο που έπρεπε να τη βοηθήσει κάποιος και δυστυχώς έπρεπε να ήταν άνθρωπος, αλλά αυτοί μόνο να γελούν ήξεραν, ή να την θαυμάζουν με ανοιχτό το στόμα… Έψαχνε να βρει τον άνθρωπο που θα την καταλάβαινε. Και μια μέρα τον βρήκε.Έναν όμορφο άντρα μελαχρινό, ψηλό με μαύρο μουστάκι, την πλησίασε για να βγάλει φωτογραφία μαζί της. Τον κοίταξε στα μάτια δεν τη φοβότανε, μα ναι κατάλαβε ότι μπορούσε και να του μιλήσει. Έσκυψε στο αυτί του και του΄πε μπορείς να με ελευθερώσεις και δεν θα πάθει κανείς κακό θα φύγω μακριά στο δάσος, μόνο τον αρκουδιάρη θα πάρω μαζί μου. Εκείνος την κοίταξε καλά-καλά.Τι τον θέλεις τον αρκουδιάρη? Τη ρώτησε. Δε θα του κάνω κακό, ένα μάθημα μόνο θα του δώσω, για να με θυμάται.Ωραία της είπε, πάρε και τα κλειδιά του τρίκυκλου του μανάβη για να μπορέσεις να φύγεις γρήγορα για να μη σε πιάσουν. Σε ευχαριστώ του είπε και ο νεαρός άντρας είδε ένα δάκρυ να κυλά από τα μάτια της Μαριγώς αμέσως την ελευθέρωσε. Όλοι τα΄ χασαν άρχισαν να τρέχουν τρομαγμένοι. Όσοι γύρισαν μετά από μερικά μέτρα τρεξίματος το κεφάλι τους για να δουν τι έγινε, είδαν μόνο τη σκόνη που είχε αφήσει το τρίκυκλο του μανάβη. Στο δάσος η καλή μα ς η αρκούδα η Μαριγώ, αφού επισκέφθηκε τις φίλες της και έμαθε όλα τα νέα του αρκουδοχωριού και αφού η φωλιά της είχε ρημάξει μετά από τα χρόνια της απουσίας της αποφάσισε να ξεκινήσει τη δουλειά. Με αυτή τη δουλειά έβγαλε πολλά κούπια μέλι, έφτιαξε μια φωλιά σωστό παλάτι! Ναι, με σαλόνι, κρεβατοκάμαρα μια τέλεια κουζίνα, γιατί η Μαριγώ μας της άρεσε να μαγειρεύει και ένα μπάνιο με ντουζιέρα! Τι δουλειά έκανε? Μα γύριζε τον αρκουδιάρη στο χωριό του’ παιζε ντέφι και αυτός χόρευε. Και όχι πως του είχε δείξει η Μαριγώ, πώς να χορεύει, αλλά ο ίδιος από το φόβο του χόρευε καλύτερα και από τον πρώτο χορευτή των φημισμένων μπαλέτων Μπολσόι. Το θέαμα ήταν εκπληκτικό οι αρκούδες κυλιόντουσαν κάτω από τα γέλια. Η Μαριγώ όμως δεν ήταν αχάριστη, ότι ήθελε πια το είχε και ο αρκουδιάρης το΄χε πάρει το μάθημά του. Ένα πρωί του έδωσε τα κλειδιά του τρίκυκλου του μανάβη και ένα τάπερ με φαγητό μήπως και πεινάσει στο δρόμο, και τον χαιρέτησε και σίγουρα δεν κύλησε κανένα δάκρυ από τα όμορφα μαύρα μελαγχολικά της μάτια αλλά ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη της.

Μελίνα Σ.

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΜΠΡΑΒΟ ΜΕΛΙΝΑ ΓΙΑ ΤΟ FANTASTIKO ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ!!!. ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ΟΥΤΕ ΜΙΛΙΑ. ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ Ο ΠΡΟΠΑΠΠΟΥΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΑΡΚΟΥΔΙΑΡΗΣ.

Ανώνυμος είπε...

ΜΠΡΑΒΟ ΜΕΛΙΝΑ ΓΙΑ ΤΟ FANTASTIKO ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ!!!. ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ΟΥΤΕ ΜΙΛΙΑ. ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ Ο ΠΡΟΠΑΠΠΟΥΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΑΡΚΟΥΔΙΑΡΗΣ.

Ανώνυμος είπε...

ΜΠΡΑΒΟ ΜΕΛΙΝΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

ΜΠΡΑΒΟ ΜΕΛΙΝΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

μελινα ηταν τελειο το κειμενο σου μπραβο!!!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΕΚΑΝΕ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΚΑΝΕ ΛΥΠΗΜΕΝΗ ΤΗΝ ΑΡΚΟΥΔΑ. ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΩ ΤΕΤΟΙΟ ΘΕΑΜΑ,ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΤΗΝ ΚΑΚΟΜΟΙΡΗ ΑΡΚΟΥΔΑ!!!

Ανώνυμος είπε...

Τι ωραίο κείμενο είναι αυτό που έγραψες Μελίνα!
Θυμάμαι στο χωριό τέτοιες μέρες, απόκριες που ερχόταν ο αρκουδιάρης και όλο το παιδομάνι τρέχαμε ξοπίσω του και γυρίζαμε όλα τα σοκάκια και τις πλατείες του χωριού. Τι κέφι και τι χαρά!
Πραγματικά με συγκίνησες.

Poet είπε...

Και ποιος, μεγάλος τώρα, δεν έχει δει τον αρκουδιάρη; Δεν είχαμε ποτέ σκεφτεί όμως τι τραβάει η καημένη η αρκούδα. Και ότι όλα τα ζώα πρέπει να ζουν ελεύθερα στο φυσικό τους περιβάλλον.

Μπράβο, Μελίνα, που μας το θυμίζεις με τόση ευαισθησία και τόσο ωραίο τρόπο.

Ανώνυμος είπε...

Το κείμενό σου μου άρεσε πολύ είχε
κάτι το ιδιαίτερο.Επίσης είχες πολύ ωραίες ιδέες που σου φαίρνουν
ωραίες σκέψεις!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ηρα είπε...

Μελινάκι ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Καταπληκτικό κειμενο, πολύ καλή δουλειά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!