Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008

Το παραμύθι της Μέρας και της Νύχτας



Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα όμορφο χωριό που λεγόταν Ουρανός, ζούσαν δυο όμορφα κορίτσια που ήταν πολύ καλές φίλες. Η μία λεγόταν Μέρα και η άλλη λεγόταν Νύχτα. Η Μέρα ήταν πολύ όμορφη, είχε ξανθά μαλλιά, γαλανά μάτια και φωτεινό δέρμα, γι΄αυτό και όλη την φώναζαν Φωτεινούλα. Η νύχτα ήταν κι αυτή πολύ όμορφη, με μαύρα στιλπνά μαλλιά, σκούρα μάτια και μελαχρινό δέρμα γι΄ αυτό και όλοι τη φώναζαν Σκοτεινούλα.

Οι δυο φίλες μεγάλωναν μαζί πολύ αγαπημένες και δεν είχαν μυστικά η μία από την άλλη. Τα χρόνια περνούσαν και οι κοπέλες πια ήταν σε ηλικία γάμου…

Ο βασιλιάς του χωριού που είχε κι εκείνος ένα γιο που τον λέγανε Ήλιο, αποφάσισε να διοργανώσει ένα χορό στο παλάτι για να βρει την κοπέλα που θα κάνει νύφη του.

Έβαλε λοιπόν ντελάληδες να ανακοινώσουν στο χωριό την ημερομηνία και την ώρα που θα γινόταν ο χορός:

-Προσοχή Προσοχή! Στο χορό πρέπει να προσέλθουν όλες οι κοπέλες που είναι πάνω από 18 χρονών!

Μόλις άκουσαν την ανακοίνωση η Μέρα και η Νύχτα άρχισαν να ετοιμάζονται. Όταν λοιπόν έφτασε εκείνο το βράδυ, η Μέρα φόρεσε ένα πανέμορφο φουστάνι με φωτεινά χρώματα αφήνοντας ξέπλεκα τα όμορφα ξανθά μαλλιά της τα οποία στόλισε με φωτεινές ηλιαχτίδες.

Η Νύχτα φόρεσε ένα όμορφο μαύρο λαμπερό φουστάνι που το στόλισε με δεκάδες λαμπερά αστεράκια και έπιασε τα μαλλιά της με ένα υπέροχο ψηλό κότσο που τον ομόρφυνε με ένα λαμπερό φεγγάρι χτενάκι.

Όταν ο χορός άρχισε το βασιλόπουλο χόρευε με όλες τις κοπέλες, μέχρι που είδε τη Μέρα και θαμπώθηκε από τη λάμψη της κι αποφάσισε ότι αυτή είναι η κατάλληλη για γυναίκα του.

Η Νύχτα όμως στεναχωρήθηκε πολύ με αυτή του την επιλογή κι έτσι αποφάσισε να μην ξανασυναντηθεί ποτέ της με τη φιλενάδα της.

Έτσι όποτε η Μέρα ερχόταν στο χωριό η Νύχτα έφευγε και επέστρεφε όταν έφευγε η Μέρα…

Ναταλία


Η Μέρα , η Νύχτα , ο Ήλιος και ο Φεγγάρης

Μια φορά και έναν καιρό πριν πολλά πολλά χρόνια σε ένα πανέμορφο δάσος γεμάτο καταπράσινα δένδρα φορτωμένα με γλυκούς καρπούς, πολύχρωμα ευωδιαστά λουλούδια και γαλάζιες λιμνούλες, σε ένα όμορφο σπιτάκι ζούσαν δυο αδελφές η Μέρα και η Νύχτα.

Η Μέρα ήταν μια κοπέλα με μακριά ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια και η Νύχτα είχε μαύρα μαλλιά και μαύρα μάτια. Ήταν και οι δύο πανέμορφες.

Γι' αυτές τις δυο όμορφες κοπέλες ενδιαφέρθηκαν δύο ξακουστοί πρίγκηπες ο κατάξανθος Ήλιος και ο στρογγυλοπρόσωπος χαρωπός Φεγγάρης.

Αυτούς τους δύο όμως έδενε αρχαία κατάρα όταν ο ένας έλαμπε ο άλλος κλεινόταν μέσα στο παλάτι του και όσοι μέναν μαζί του μέναν κλεισμένοι μέσα, και όταν ο Ήλιος πια κουρασμένος γύριζε στο παλάτι του τότε έβγαινε ο Φεγγάρης.

Ποτέ δεν μπορούσαν να συναντηθούν ούτε αυτοί οι δύο ούτε οι πιστοί υπηκόοι τους, δηλαδή οι χρυσές ηλιαχτίδες του ήλιου, ποτέ δεν μπορούσαν να συναντήσουν τα ασημένια αστέρια.

Ο κατάξανθος Ήλιος παντρεύτηκε την πανέμορφη Μέρα. Και ο στρογγυλοπρόσωπος χαρωπός Φεγγάρης την πανέμορφη Νύχτα. Οι δύο αδελφές μέσα στη φασαρία και στις χαρές των γάμων δεν δώσαν σημασία στη βαριά κατάρα που χώριζε τους δυο πρίγκηπες. Ακόμα και για τους πρώτους μήνες δεν έδιναν σημασία μαγεμένες, από τις καινούριες ζωές τους. Η Μέρα έπαιζε όλη τη μέρα κρυφτό με τις ηλιαχτίδες μέσα στο χρυσό παλάτι του άντρα της, τις περισσότερες φορές όμως πήγαινε μαζί με τον ήλιο και αγκαλιασμένοι πάνω στο χρυσό του άρμα γύριζαν από χώρα σε χώρα.

Η Νύχτα πάλι έφτιαχνε λιχουδιές μαζί με τα αστέρια μέσα στο ασημένιο παλάτι του άντρα της, μα τις περισσότερες φορές έβγαινε βόλτα μαζί με το Φεγγάρη πάνω σε μια ωραία φαρδιά κορδέλα από ασημόσκονη και γύρω τους έλαμπαν μικρά και

μεγάλα ασημένια αστέρια.

Οι ζωές τους λοιπόν κυλούσαν υπέροχα όταν όμως θέλησαν να συναντηθούν οι δυο αδελφές για να διηγηθούν η μια στην άλλη όλα αυτά τα θαυμαστά πράγματα και επειδή στην πραγματικότητα η μια είχε λείψει στην άλλη με μεγάλη πίκρα και απαγοήτευση είδαν ότι ήταν αδύνατον.

Χρόνια πολλά πέρασαν , περνούν και θα περάσουν και οι δυο αδελφές θα προσπαθούν να συναντηθούν αλλά δεν θα μπορούν, γιατί μόλις της μιας ο άντρας έρχεται ο άλλος πρέπει να φεύγει μαζί με τους πιστούς υπηκόους του και την λατρεμένη του γυναίκα.

Μελίνα


14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ναταλία έχεις ονειρικές εικόνες στο παραμύθι σου

Πασχάλης

Ανώνυμος είπε...

Το παραμύθι σου είναι φανταστικό Ναταλία και πολύ ωραία η ζωγραφιά σου Στέφανε

Νίκος Ν.

Ανώνυμος είπε...

ήταν πολύ ωραίο το παραμύθι Ναταλία και είχε πολύ φαντασία

Μαρία Κ.

Ανώνυμος είπε...

Είναι πολύ ωραίο Ναταλία

Ανώνυμος είπε...

Μελίνα η ιστορία σου ήταν ύπέροχη!!!!

Ναταλία Κ.

Ανώνυμος είπε...

ΜΠΡΑΒΟ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!ΩΡΑΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ!ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ!!!

Ανώνυμος είπε...

ΜΠΡΑΒΟ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΕ ΑΦΗΣΑΤΕ ΑΦΩΝΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!!!

Ανώνυμος είπε...

ta paramu8ia sas einai teleia koritsia eiste teleies sas euxomai to kalutero

Ανώνυμος είπε...

sas euxomai na grapcete ki alla tetoia kai na exetai proodo sto sxoleio
Με αγαπη γλυκια αλχημεια

Ανώνυμος είπε...

Ναταλακι μου αρεσε πολυ η ιστορια σου,μακαρι να ειχα και τοσο μεγαλη εμπευση μακαρι να γραψεις βιβλιο!!!

Ανώνυμος είπε...

natalia kai melina ta paramuthia sas itan wrai kai ixan poli fadasia .pio poli mou srese tis natalitas idk gt alla .....

Ανώνυμος είπε...

kai ta 2 einai eleia mou aresan para poli kai 8a h8ela na ta diavazw 3ana kai 3ana.....!!!!!!!!Mexri na barai8w...xa0xa0xa0....

Ανώνυμος είπε...

ρε παιδια ρε παιδια παραμυθι ειπαμε οχι την ιστορια της ζωης μασ!!!

Παντος μου αρεσει η εκφραση σας<3<3<3

Ανώνυμος είπε...

mprabo kai stis dio sas. oi idees sas htan toso mageutikes toso kai oi istories sas. grafo kai ego mia tetoia istoria kai pragmatika diabazontas tis dikes sas idees mou irthe mia katapliktiki idea.